Afgelopen maandagochtend kwam ik er achter dat ik zeker 24 uur niet op mijn mobiel heb gekeken. Heerlijk! Ik ben niet gebeld, heb geen stortvloed van berichten gekregen en de pushberichten op mijn iPad staan uit. Deze ‘Joy of missing out’, zoals de Huffington Post als woord voor 2014 beschrijft, is mij niet onbekend. Als ik dit vergelijk met mensen om mij heen, is mijn gedrag bijzonder.

Afgeleid en beïnvloed
Tijdens mijn studie Mediapedagogiek ervoer ik een moment waarop ik mijzelf vanaf een afstand bekeek: om de tien minuten vertoonde ik studieontwijkend gedrag door op Facebook weinig relevante berichten te bekijken. Ik zag mezelf mijn kostbare tijd verdoen. Tot mijn grote schrik merkte ik zelfs dat de weekendupdates, meningen, carrièremoves en vakantiefoto’s van anderen invloed hadden op mijn zelfbeeld. Op dat moment besloot ik mijn persoonlijke media-aanbod bewuster vorm te geven. Resoluut heb ik mijn Facebook verwijderd. Dat is inmiddels zo’n 4 jaar geleden.

Bewuste keuzes
Gezien deze ervaring heb ik toen besloten voorlopig ook geen smartphone te nemen. Bovendien wilde ik liever veel kunnen bellen dan internet op mijn mobiel, destijds een dure combinatie. Ondanks dat ik deze beslissing nog vaak heb heroverwogen, loop ik tot vandaag de dag nog rond met een oude Nokia. Mijn mobiel doet het nog prima. Mijn ecologische voetafdruk zal groeien met nieuwe technologie en meer dataopslag. Maar bovenal vind ik het lekker rustig zo en ik heb absoluut niet het gevoel dat ik iets mis. De momenten die ik niet op mijn mobiel besteed, kan ik gebruiken voor ontspanning of om gewoon lekker door te werken.
Voor mijn werk als mediapedagoog en kleuterleerkracht heb ik wel een iPad met een internetabonnement. Mijn klas kan op de tablet spelen en ik gebruik het tijdens workshops en presentaties. Een handzaam en praktisch hulpmiddel en ik ben niet afhankelijk van een wifinetwerk.

Een filmpje over de angst om iets te missen en de angst om te vergeten. 

Overvloed aan informatie
Het patroon van afleiding door sociale media herhaalde zich toen ik voor mijn werk veel op Twitter keek. Nu had ik juist last van een overvloed aan relevante informatie. Ik merk dat ik daar soms gestrest van word en dat ik door alle nieuwe ideeën en indrukken geen rust kan vinden of niet aan mijn werk toekom. Daarom plan ik nu kwartiertjes en halve uurtjes in en dat helpt. En als ik een dag geen updates lees door een druk programma, sta ik daar niet eens meer bij stil. Pushberichten heb ik niet en ik onderdruk de verleiding om ’s avonds met mijn werk bezig te zijn. Ik vind het prettig een device te hebben dat ik niet altijd bij me draag. Het is een grotere drempel om een tablet er bij te pakken waardoor ik niet als vanzelf allemaal prikkels tot me neem. Het online delen van vragen, mooie quotes of scherpe ideeën vind ik heel waardevol, maar ik beperk mij zo op een natuurlijke manier tot de pareltjes.

De touwtjes in handen
De keuzes die ik maak, maken mij niet slecht bereikbaar. Hooguit reageer ik niet binnen een uur. Ook ben ik niet negatief tegenover nieuwe media en technologie. Zakelijk maak ik actief gebruik van sociale media waar ik informatie en contacten vind. Bij mijn werkgever RiMa-educatie bieden we workshops aan voor allerlei digitale tools, waar ik het fijne van weet en die we ook actief gebruiken voor promotie en publicaties. Alleen in mijn vrije tijd maak ik andere keuzes. De angst om iets te missen, heb ik losgelaten. De kern van mijn afwegingen is telkens: welk doel dient dit middel? Sluit dat aan op mijn wensen of verrijkt het mijn huidige gedrag? Welke waarde heeft het medium als ik ook de negatieve eigenschappen meereken? Als ik daarna nog steeds positief ben, wordt het waarschijnlijk een ‘ja’. Zo niet, dan laat ik het even liggen en denk op een later moment opnieuw na over de beslissing. Soms is de hype ondertussen vervlogen. Vervolgens blijf ik al mijn gemaakte keuzes afwegen. Dat kost energie, maar het levert me een voldaan gevoel op: ik heb de touwtjes in handen.

Ik ben erg benieuwd naar jullie mening, wat vinden jullie van deze stelling: “Een professional op het gebied van mediawijsheid moet zelf een intensief mediagebruik hebben”.
Ook ben ik benieuwd naar jullie ervaringen: Ervaar jij angst om iets te missen? Word jij beïnvloed door anderen op sociale media? Hoe bied jij alle prikkels het hoofd? Maak jij bewuste keuzes voor devices en accounts?