Ik moet gaan nadenken over de doelgroep waarop ik me wil gaan focussen in combinatie met mediawijsheid. Dat hoorde ik laatst tijdens een netwerkgesprek. Gezien mijn levensfase is het logisch me op ukkies te gaan richten. En al zijn ze nog klein, er is genoeg te doen op gebied van dreumesen en al het andere kroost dat (net) rondloopt.

Een uurtje op de iPad
Een vriendin vertelde laatst dat haar dochtertje van 2,5 op zondagochtend even een uurtje op de iPad mag. Dan kunnen papa en mama nog even slapen terwijl het kind ook blij is.
Een uurtje. Volgens de richtlijnen natuurlijk veel te lang.
“Maar mag ik die minuten dan niet bij elkaar optellen zodat ze op zondagochtend in één keer haar beeldschermgebruik besteedt?”, probeerde de moeder nog.
In het artikel van de beeldschermregels las ik dat gevarieerd en begrensd mediagebruik net zo belangrijk is als gevarieerd en begrensd eetgedrag. En je geeft je kind op zondagochtend ook niet ineens zeven borden Brinta als hij de rest van de week niet heeft ontbeten.

De anti-iPad-psychiater
Manfred Spitzer, ook wel de anti-iPad-psychiater genoemd, zou het kindermishandeling noemen. Hij schrijft letterlijk in zijn boek: ‘Mijd digitale media. Daarvan worden we dik, dom, agressief, eenzaam, ziek en ongelukkig van’. Computergebruik op vroege kleuterschoolleeftijd zou leiden tot aandachtsstoornissen en op latere kleuterschoolleeftijd tot leesproblemen. Kinderen in de basisschoolleeftijd zouden vaker in een sociaal isolement terechtkomen en door het gebruik van digitale media zouden wij ons verstand kapot maken.

Alles met mate
Ik denk zelf dat alles prima met mate kan. Als je kind niet meer buiten naar de zandbak wil, omdat hij alleen nog wil “Apette!”, zoals mijn zoon van anderhalf alle producten van Apple noemt, heb je als ouder een probleem. Maar als het bij een beetje huis-tuin-en-keukengejengel blijft, zie ik het zelf als het doodgewone grenzen aangeven. Net zoals je het kind geen grote zak met snoep geeft vlak voor het avondeten op tafel staat.
Maar een artikel over schermgebruik met een heel ander geluid, trok deze week mijn aandacht. Steve Jobs zou zijn kinderen namelijk ver weg van zijn eigen producten houden.

Low-tech opvoeding
Steve Jobs bleek zijn kinderen erg low-tech op te voeden. Hij minimaliseerde het dagelijks schermgebruik en tijdens het eten was er geen enkel Apple-product op tafel te vinden. Jobs wilde de kans op verslaving aan apparaten bij zijn kinderen voorkomen. Hij vond het namelijk belangrijk om tijd te nemen voor het avondeten en daar onderwerpen te bespreken als boeken en geschiedenis. In het artikel wordt dit opmerkelijk genoemd. Volgens mij valt dat wel mee. Ik vind het vooral heel mediawijs van Steve Jobs.

Ik denk dat we in onze mediaopvoeding vooral op zoek moeten naar de juiste balans. Af en toe ingewikkeld en onze kinderen zullen het niet altijd met ons eens zijn. Maar dat is iets van alle tijden.