Vero is online voorpaginanieuws. ‘Uit het niets megapopulair’ (De Telegraaf) en ‘Instagram-alternatief bezwijkt onder stormloop’ (Bright.nl). Het sociale netwerk bestaat al een paar jaar, maar lijkt dus deze week door te breken dankzij aanbevelingen van een aantal celebs – niet alleen in Nederland maar wereldwijd.

Vero – zie het promofilmpje beneden – lijkt erg te hebben gekeken naar klachten over Facebook en Twitter. Daarom is je timeline gewoon chronologisch en niet het resultaat van een ondoorzichtig algoritme. Daarnaast deel je meteen bij het toevoegen van ieder contact mensen in als goede vriend, gewone vriend of kennis, waardoor je meer controle hebt over wie welke posts te zien krijgt. Dutch Cowboys somt nog een aantal voordelen op: het makkelijk delen van hoogwaardige content, nieuwe features zoals ‘collecties’ en geen advertenties.

Met dat laatste begonnen de meeste sociale netwerken, maar nadat ze groeiden verschenen er onvermijdelijk toch reclames. Vero wil uiteindelijk een betaalde dienst worden en zou zich dan aan hun belofte kunnen houden. Een slim idee, want ik betaal graag voor reclamevrije versies van de apps die ik dagelijks gebruik.

Vero is niet de oplossing

Het lijkt dus alsof Vero daadwerkelijk een antwoord is op de bezwaren die aan bestaande netwerken kleven. Toch bekroop me onmiddellijk de vraag welk probleem Vero nou oplost? Daarom drie bedenkingen:

1. De ellende van sociale netwerken zijn anonieme trollen en niet-anonieme eikels

Dit zit in de aard van het internet. Zo las ik vorige week een stuk over online pesten in 1999. Dat ging via gastboeken, de onbenoemde voorlopers van sociale netwerken. Uiteindelijk dringen de trollen en eikels overal door. Twitter is nu een brandhaard van online lastigvallen, terwijl dat aan het begin – ondanks de open structuur en de nadruk op contact met vreemden – niet zo was. Facebook is gestoeld op mensen die je al kent en posten onder eigen naam, maar dat weerhoudt mensen er niet van je berichten te sturen om je uit te schelden. Het ligt dus niet aan de infrastructuur, maar aan de aard van de mens. Vero gaat dat niet oplossen.

2. We gaan nieuwe netwerken gebruiken als ze nieuwe affordances bieden

Vero heeft eigenlijk geen mogelijkheden die bestaande sociale netwerken niet al hebben. Affordance is een concept dat we in de mediawetenschap gebruiken voor de perceptie van een functie van een app: wat kan je ermee. Zo brak Snapchat door dankzij de verdwijnende berichten en werd Instagram een hit dankzij filters. Vero heeft geen nieuwe affordances en daardoor laat het mij niets doen wat ik niet al doe. Nadat ik een profiel had aangemaakt, heb een kattenfilmpje gedeeld. Ik had namelijk geen idee wat anders te posten. Dit was ook het probleem van Mastodon, dat de rivaal van Twitter moest zijn. In plaats daarvan was er nauwelijks boeiende content en zaten we vooral op Twitter te praten over dat we niet wisten wat we op Mastodon moesten posten.

3. Centralisme is niet het antwoord

Wat Facebook zo irritant maakt is de alomtegenwoordigheid en de neiging alles te willen omvatten. Facebook wil het liefst dat je nergens anders bent. Dat megalomane vinden we vervelend. Vero wil ook dat je alles bij Vero doet: muziek delen, reistips uitwisselen, kletsen met je beste vrienden. Vero biedt dus geen nieuwe affordances, maar in plaats daarvan wil het combineren wat we elders doen. Maar waarom zouden we? Verhuizen is veel gedoe, en dat geldt ook online.

Dit artikel verscheen eerder op dieponderzoek.nl.