Afgelopen maand kreeg ik mijn certificaat van de opleiding Mediawijsheid. In april was het examen en ik schreef een plan. Ik heb op papier gezet hoe ik denk de mediawijsheid onder ouders in de wijk waarin ik woon, te verhogen. Ik sprak met een aantal mensen in de wijk die al aan het werk zijn met dit onderwerp en ik interviewde leerlingen van een basisschool.

Op de dag van het examen werd onze kennis getoetst. Het waren geen rijtjes die we uit ons hoofd moesten kennen, maar de docenten toetsten of we de kennis die we de afgelopen weken hadden vergaard, ook konden toepassen. Natuurlijk was ik uiteindelijk blij dat ik mijn certificaat in ontvangst mocht nemen. Vanaf nu mag ik me gecertificeerd mediacoach noemen. Ik vind het ook jammer. Ik ga de woensdagmiddagsessies namelijk missen. Het brainstormen met andere mediacoaches in spé over onderwerpen die ons allemaal raken. Maar vanaf nu mag ik mijn kennis in de praktijk brengen.

Discussies over Facebook

Afgelopen week sprak ik met een aantal mensen over sociale media op het werk. Sommigen zijn van mening dat een Facebookaccount privé is en dat de werkgever daar niets mee te maken heeft. Anderen denken dat het beter is om geen vrienden te worden met collega’s en er zijn ook mensen die geen behoefte hebben aan Facebook: ‘daar gaat het alleen maar over koffiedrinken en mensen posten dat ze naar de wc gaan’. Veel mensen lijken nog te zoeken naar een manier om met deze vormen van nieuwe media om te gaan. Ook dat gegeven roept discussie op, omdat veel mensen denken dat ‘iedereen het nu toch wel weet’.

Gebruik je boerenverstand

Zo zijn er ook veel werkgevers die er vanuit gaan dat iedereen het wel weet. ‘Gebruik je boerenverstand’, hoorde ik laatst iemand zeggen. Een mooi advies, maar het is ook subjectief. Wat voor de één heel verstandig is, kan voor de ander een enorme blunder betekenen. We denken allemaal dat we het heel goed weten en als iemand dan een blunder op sociale media begaat, hebben we daar ook zeker geen medelijden mee. Toen de medewerkster van de Albert Heijn op Facebook postte dat ze zich had ziek gemeld en lekker ging shoppen met haar moeder, reageerde haar baas openlijk dat ze was ontslagen. Eigen schuld, dikke bult, zo roepen we vanaf de zijlijn. Maar is het echt zo gek dat deze werkneemster de impact van internet heeft onderschat?

Facebook of feestje

Ik denk niet dat het goed is om mensen regels op te leggen. Om medewerkers aan banden te leggen en hen te beperken in hun sociale (media) vrijheid.  En als mensen ontevreden over hun werk zijn, klagen ze toch wel. Als het niet op een feestje is, is het wel op Facebook. Het liefst heb je als werkgever natuurlijk dat je werknemers tevreden zijn en positieve berichten op social media posten over de organisatie. En als dat niet zo is, is het belangrijk dat medewerkers weten dat ze niet alleen het bedrijf ernstige schade kunnen toebrengen door een vervelende post, maar ook henzelf. Ik denk niet dat de medewerkster met de onhandige post echt ontslagen wilde worden.

Moeder of manager

Werkgevers hebben er alle belang bij dat hun medewerkers tevreden zijn. Want leuke berichten op sociale media worden meer vertrouwd dan commerciële teksten op internet. Maar als je dan toch eens iets vervelends op sociale media wilt zetten na een rotdag op kantoor… gebruik dan je boerenverstand en tel tot tien. Post niets waarvan je niet wilt dat je moeder of manager het leest.

Blogger Aefke heeft onlangs haar opleiding tot mediacoach afgerond. Wat leerde ze over mediawijsheid? Welke verhalen spelen er in haar omgeving? En wat voor effect heeft dat op haar eigen ukkies? Volg Aefke in professionaliseringstocht en lees haar andere blogs.