Bij hackers denkt men al snel aan een onverzorgde man in een hoodie, verwoed typend op een zolderkamer. Weg met dat beeld, was het idee achter Hack Talk #11 op 12 maart in WORM Rotterdam. Want naast dat zulke stereotypes schadelijk kunnen zijn, mogen we ook gaan inzien dat er veel vrouwelijke hackers zijn. Of in ieder geval: dat er veel vrouwen zijn met hacktalent. Helaas blijft dit talent vaak nog onontdekt. Hoe komt dat en wat kunnen we eraan doen? Chris van ‘t Hof, internetsocioloog en auteur van onder andere ‘Helpende hackers’, nodigde een aantal vrouwelijke IT’ers uit in zijn maandelijkse talkshow.

Met een aantal grafieken (zie dit onderzoek van DINL) wordt het belang van de discussie vanavond pijnlijk duidelijk gemaakt: Nederland scoort vergeleken met andere EU-landen erg laag als het gaat om vrouwen die werkzaam zijn in IT en vrouwen die IT-opleidingen volgen. En dat terwijl diversiteit in organisaties zo belangrijk is!

Vanavond betreden zeven vrouwen het podium die wél hun weg naar de IT hebben gevonden. Ze beschrijven hun werk, hun ervaringen en hun visie. Er komen anekdotes boven die gedurende de avond gezucht en ‘O nee toch’ in de zaal teweegbrengen.

“Als ik met mijn mannelijke collega ergens op locatie kom, gaat men er vaak vanuit dat ik de sales-medewerker ben en hij de techneut. Terwijl het dus andersom is.”

“Ik kreeg weleens een bericht op LinkedIn van een recruiter. Na wat berichten heen en weer vertelde hij me dat hij toch echt wel onder de indruk was: ik was echt goed in wat ik doe… voor een vrouw!”

Goed bedoeld, niet altijd behulpzaam

Hoe komt het toch dat zo weinig vrouwen de stap naar de IT maken? Enerzijds werkt de eerdergenoemde stereotypering van hackers (en IT’ers in het algemeen) niet mee. Typ voor de lol eens ‘hacker’ in op een stockphoto-website. Zo’n eenzijdig beeld werkt beperkend, en maakt het zelfs lastig om jongeren met hacktalent aan de ethische kant te houden, legde hacker Edwin van Andel op het afgelopen Jaarcongres ECP uit.

Anderzijds geven verschillende aanwezigen aan dat het IT-vak in eerste instantie erg onaantrekkelijk kan zijn of lijken. Je moet je harder bewijzen, wordt vaak vreemd aangekeken of keihard onderschat. Het is belangrijk om hierbij te benadrukken dat het vaak gaat om subtiele en onbedoelde dingen:

“Mijn collega’s noemen me weleens ‘one of the guys’. Goed bedoeld, maar eigenlijk wil ik gewoon hun collega zijn.”

Ook vanavond blijft het helaas toch vaak hangen in tegenstellingen: je hebt vrouwen nodig, want die zijn in deze en deze dingen véél beter dan mannen! Vrouwen zorgen toch wel voor ‘gedoe’ op de werkvloer. Of: vrouwen zien de wereld als netwerk, mannen zien de wereld als eilandjes. Ook als dat zo is (mooi onderwerp voor een ander blogartikel), is het nog steeds effectiever om te focussen op het belang van diversiteit (= positieve insteek) in plaats van op de tegenstellingen (= polariserend). Of zoals een aanwezige het stelt: de mindset moeten we veranderen met elkaar. In samenwerking met. Elkaar behandelen zoals we zelf behandeld willen worden.

Subtiel maar belangrijk

Ik heb zelf weleens een ééndaagse cursus programmeren gedaan en dat vond ik razend interessant, maar de roze decoratie met bloemetjes had van mij niet gehoeven. Net als deze Hack Talk op de website van de locatie een ‘ladies night’ noemen. Of het hebben over een ‘spoedcursus voor mannen om met vrouwen in IT om te gaan.’ Hiermee wordt weer het ‘anders zijn’ benadrukt, terwijl vrouwen toch écht ook gewoon mensen zijn ;-). Muggenzifterij misschien, maar juist omdat ongelijkheid zo vaak wordt versterkt door zulke subtiliteiten, is het enorm belangrijk dat we bewust zijn van hoe we dingen formuleren en framen. Zelfs wanneer we het nog zo goed bedoelen. Een gezonde mix is goed voor iedereen, ook in de IT. Daar zijn we met zijn allen verantwoordelijk voor.

Om af te sluiten: de maandelijkse Hack Talk in WORM is een absolute aanrader voor iedereen – ook niet-hackers! – die geïnteresseerd is in de vele kanten van de cyberwereld. De volgende editie is op 9 april en gaat over de voordelen van autisme.