Terwijl ik over het schoolplein van een basisschool naar mijn auto loop, vang ik een gesprek op. ‘Kom je thuis nog even online in Fortnite?’ ‘Natuurlijk’, zegt een jongen van een jaar of 12. ‘Je weet tôgggg!’ Ze geven elkaar een boks en lopen naar huis. ‘Tot in Fortnite!’

Fortnite dus. De game die er vorig jaar van de een op de andere dag leek te zijn en vele ouders flinke kopzorgen bezorgde. Tieners waren niet meer weg te slaan achter hun PS4 want fortniten is nooit saai. Nooit klaar. Tieners konden er geen genoeg van krijgen en er uren met elkaar over praten. Dat maakt het voor ouders niet makkelijk.

Zoals met elke hype, kwamen met de opkomst van Fortnite meteen de zorgen. ‘Help, Fortnite slokt mijn kind op.’ ‘Mijn zoon spreekt niet meer af met vriendjes, want hij wil fortniten’. ‘Alleen met ruzie sluit hij zijn PS4 af om te komen eten’. Zomaar wat opmerkingen die ik van ouders heb gehoord. Deze struggles zijn terecht en wil ik meer dan serieus nemen. Maar laten we ook verder kijken dan deze zorgen. Want belangrijker voor ouders is interesse tonen en weten waarom een kind zoveel tijd besteedt aan deze game.

Meer dan een spelletje

Daarom is het goed om te weten dat Fortnite meer is dan alleen een game. Het is een online ontmoetingsplaats voor jongeren die we dringend serieus moeten nemen. De tijd dat gamen iets is voor eenzame, pizza etende nerds die zich opsluiten op een donker zolderkamertje is al tijden voorbij. Games zijn voor jongeren anno 2019 naast Instagram en Snapchat een nieuw sociale mediaplatform. Met de chatfunctie als plek waar tieners elkaar na schooltijd ontmoeten en de dag met elkaar doorspreken. Gezellig kletsen en ondertussen samen missies uitvoeren en de vijand verslaan.

En of ze daar sociaal voor moeten zijn? Nou en of! Tieners communiceren er binnen Fortnite lustig op los. ‘Wanneer je in Fortnite met een team actief bent en je wilt een paar wins maken, moet je elkaar aanwijzingen geven en daar is écht een goede etherdiscipline voor nodig,’ luiden de legendarische woorden van mijn neefje. Zullen we stoppen jongeren die gamen asociaal te noemen? Want gamen is misschien wel een stuk socialer dan met vier miljoen volwassenen de Luizenmoeder kijken. Of Homeland, Friends of Breaking Bad te bingewatchen.

Bekijk het eens door hun ogen

Afijn, Fortnite waaide niet over zoals veel ouders hoopten. Het bleek een blijvertje. En ach, als het wel overwaait, ontstaat er zo weer een nieuwe gamehype. Wat tieners daarom nodig hebben zijn ouders die betrokken zijn bij hun online (game)leven en daarin grenzen stellen. Hoe? Door gewoon regelmatig met ze mee te kijken en vragen te stellen over wat ze doen en wie ze ontmoeten. Soms de controller pakken en Fortnite, Fifa of Minecraft meespelen. Want voor tieners zijn games bordspellen 2.0. En ouders moeten toegeven: vroeger was het toch ook helemaal fantastisch wanneer hún ouders tijd maakten om samen Monopoly, Risk of Stratego te spelen?

Door mee te doen, verplaats je je in de leefwereld van het kind. Daardoor voelen ze zich serieus genomen, en je gaat hen beter begrijpen. Vanuit deze positie is het uiteindelijk veel gemakkelijker om in gesprek te gaan en afspraken te maken over grenzen, en regels te stellen over gametijd binnen het gezin.