In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen wordt er weer druk over de politiek gesproken. Door echo chambers (situaties waarin je eigen overtuigingen worden bevestigd of versterkt door anderen) kom je niet snel in contact met mensen die een andere politieke oriëntatie hebben dan jij. Wie dieper graaft komt terecht in een wereld vol met clickbait, memes, nepnieuws en vreemde Facebookpagina’s. Wat is er online gaande? En hoe kunnen jongeren én ouderen op de goede manier betrokken raken bij de politiek in plaats van verder te polariseren?

Nieuwe manieren van berichtgeving

Alle partijen zijn tegenwoordig wel vertegenwoordigd op sociale media. Het CDA, PVDA, GroenLinks, Christen Unie; iedereen doet zijn best om meer mensen te bereiken. Met hippe campagnes en filmpjes wordt de nieuwe generatie warm gemaakt voor de lokale politiek. Wie langer zoekt op Facebook komt pagina’s tegen zoals: AZC Alert, Alle burgers samen voor Nederland en de Geert Wilders EliteSupport Group.

Niet alle berichtgeving op dit soort pagina’s is netjes of op waarheid berust. Op een Facebookpagina Nexit! Nederland uit de Euro! staat bijvoorbeeld een foto van Jesse Klaver met een hoofddoek om. Of een privé gesprek tussen Alexander Pechtold en Kajsa Ollongren, wat lijkt op een duivels plan van Bassie en Adriaan.

Natuurlijk zijn meningen en standpunten over de Nexit toegestaan en mag er getwijfeld worden aan de aanpak van Pechtold toen hij besloot het appartement te verzwijgen. Alleen wat draagt een bewerkt geslachtsdeel van Pechtold bij aan het debat?

Clickbait politiek

Andere pagina’s gebruiken de hoge aantallen om zo veel mogelijk clickbait te plaatsen. Dit zijn berichten die vaak niet op waarheid berusten met als doel om zo veel mogelijk mensen te lokken naar de website. Nederland mijn vaderland is een voorbeeld van zo’n pagina. Hier staan foto’s op van oudere mensen die vragen om een like voor hun pensioen. Een andere pagina maakt memes van Thierry Baudet. Een foto van Jesse Klaver die een pistool richt op Baudet. Deze tactieken om de meningen te beïnvloeden zie je regelmatig terug op Facebook. Foto’s video’s en oproepen om zo veel mogelijk herrie te schoppen en als het even kan wat inkomsten binnen te brengen voor de oprichters van de pagina’s.

Mensen mogen zeker boos zijn op de politiek. De teleurstelling is groot wanneer er beloftes worden gedaan die niet vervuld worden. Daar mag ook tegen worden geprotesteerd. Is het alleen echt nodig om Mark Rutte weg te zetten als Pinokkio, Thierry Baudet uit te maken voor grachtengordelfacist of Geert Wilders de duivel te noemen?

Tijd voor een les in online etiquette

Het is daarom misschien tijd voor de stemmer om een les in online etiquette te krijgen. Zelfs wanneer je niet met anderen spreekt over de politiek of in je echo chamber geen video’s van andere politieke partijen tegenkomt, is het nog wel mogelijk om je aan de simpele regels van het debatteren te houden. Een aantal regels op een rijtje:

1. Ook al ben je het niet met elkaar eens, blijf respect houden voor de gedachten en meningen van een ander.
   
2. Onfatsoenlijk taalgebruik en verwijzingen naar niet relevante onderwerpen zijn respectloos.
   
3. Besluit je om wél te gaan discussiëren, val niet de boodschapper aan maar de inhoud van de boodschap.
   
4. Elke stelling moet met argumenten onderbouwd worden.
   
5. Hoor en wederhoor. Iedereen heeft de kans om argumenten toe te lichten, nuanceren of te bewijzen.
   

Met deze regels kan Facebook misschien als middel gebruikt worden om jongeren bij de politiek te betrekken in plaats van onze samenleving alleen maar verder te polariseren.