Ik wel namelijk. En dat vond ik niet gemakkelijk, omdat ik sowieso al vrij kritisch ben op wie mijn Facebookvrienden zijn en daarbinnen ook vrij strikt hanteer wie vriend, kennis etc. is. Ook wijs ik geregeld vriendschapsverzoeken af van mensen die ik niet of nauwelijks ken. Op Facebook deel ik namelijk andere zaken dan op Twitter, LinkedIn of op mijn blog.
Wanneer ik iemand ontvriend, heb ik daarvoor dus een goede reden. Ik doe het daarom niet vaak, maar kortgeleden nam ik die stap dus wel. De reden daarvoor was dat ik in mijn eigen tijdlijn niet geconfronteerd wenste te worden met Zwarte Pieten-discussies (vriend was voor) en daaraan helaas vaak gekoppelde sentimenten als de vluchtelingencrisis (vriend was tegen), voorzien van ondubbelzinnige commentaren of likes van andere berichten om dat te onderschrijven.
Ben ik dan naïef? Steek in m’n kop in het zand en ontwijk ik andere meningen dan die van mezelf? Nee, dat zeker niet. Maar ik vind het erg prettig zelf op zoek te gaan naar informatie die beide kanten van de medaille belichten. En daarvoor gebruik ik media die ik vertrouw en niet Facebookcommunities als Nederland mijn vaderland (overigens nog vrij onschuldig) of Liefde voor Holland (gaat al een stapje verder) die in alles het fenomeen van de echo chamber vertegenwoordigen. En die via via dus ook in mijn eigen berichtenoverzicht tot mij kwamen.
En dat brengt me bij één van grootste bezwaren van het ontvrienden: dat ik daarmee ook m’n eigen echo chamber en filter bubble creëer. Links- of rechtsom laat ik me op Facebook omringen door (min of meer) gelijkstemden en negeer ik extremiteiten. Is dat goed? Ergens vind ik van niet en ik kan even goed argumenten aandragen om niet te ontvrienden vanwege politieke voorkeur. Om in ieder geval niet het gevoel te hebben oogkleppen te dragen en wellicht onwetend ben.
Nu blijk ik daarin echter niet de enige te zijn, las ik kortgeleden. Onderzoek van Nicholas John (Hebrew University of Jerusalem) en Shira Dvir-Gvirsman (Tel Aviv University) heeft aangetoond dat politieke commentaren op Facebook geregeld reden zijn om iemand te ontvrienden. De onderzoekers stippen daarbij ook mijn zorg aan:
“We already know that Facebook and search engines provide us with feed and search results that are tailored to us. By unfriending we are further contributing to the formation of echo chambers and filter bubbles.”
In die zin dus herkenning, echter zonder dat dit mijn twijfel om te ontvrienden wegneemt. Ergens voelt het namelijk onnatuurlijk, niet willen horen of zien wat iemand zegt.
Reacties 2
Social media zijn de nieuwe verzuiling. Ieder op zijn eigen eiland.
Ontvrienden is overigens niet nodig hoor, je kunt ook gewoon klikken op “niet meer volgen”. Niemand die daar wat van merkt. Ik ben vrienden met mensen wiens mening ik afwijs, maar zolang ik er niet over begin als ik ze spreek heb ik er geen last van. Wat ze op Facebook doen zie ik niet en als ze er wel over beginnen in een gesprek negeer ik ze keihard. Dan komt het wel over.
Dag Henry,
Dank voor je reactie! ‘Niet meer volgen’ kan inderdaad ook, maar dat voelt voor mij nog wat meer als wegkijken. Ontvrienden is dat wellicht ook, maar in mijn geval had dit FB-contact buiten aanstootgevende posts verder ook weinig te bieden.
Vriendelijke groet,
Jeroen de Boer
Reacties worden eerst goedgekeurd door de redactie.