Snel, fel en bovenal verslavend. Peuter-tv is lang niet zo onschuldig als het lijkt, ziet Astrid Plugge, directeur van het Mare Gastouderbureau. Zij pleit dan ook voor een schermloze omgeving. Helemaal voor de allerkleinsten.
In een recente aflevering van De Avondshow met Arjen Lubach werd peuter-tv besproken. Ik ben blij dat Lubach hier aandacht aan besteedt. Peuterprogramma’s zijn de laatste jaren enorm veranderd, met felle kleuren, snelle beelden en harde geluiden. Wat misschien onschuldig lijkt, is echter expres zo ontworpen om verslavend te zijn voor kinderen.
Snelle camerawisselingen, felle kleuren en overweldigende geluiden zijn de norm. Deze opzet is niet toevallig; het is ontworpen om kinderen zo lang mogelijk voor het scherm te houden
Snelle camerawisselingen, felle kleuren en overweldigende geluiden zijn de norm. Deze opzet is niet toevallig; het is ontworpen om kinderen zo lang mogelijk voor het scherm te houden. Elke keer dat kinderen worden blootgesteld aan zulke prikkels, maakt hun brein het gelukshormoon dopamine aan. Dit zorgt ervoor dat kinderen zich goed voelen en meer willen kijken. Voor je het weet, vragen ze om nog een aflevering. En dat is precies wat deze makers willen: hoe meer tijd een kind doorbrengt voor het scherm, hoe meer kijkcijfers, en dat betekent meer geld.
Overvloed aan prikkels is niet goed voor jonge kinderen
Maar die overvloed aan prikkels is niet goed voor jonge kinderen. Ze raken overprikkeld en kunnen daardoor onrustig, snel gefrustreerd of zelfs angstig worden. Wat Lubach in zijn item heel duidelijk laat zien, is hoe stressvol het constante gewissel van beelden is. Deze onophoudelijke prikkeling draagt zeker niet bij aan de gezonde ontwikkeling van peuters. Het is zorgwekkend dat veel mensen, inclusief pedagogisch professionals die met kinderen werken, zich niet realiseren dat programma’s zoals Baby TV en peuter-tv schadelijk kunnen zijn. Deze programma’s worden vaak gezien als handige oplossingen voor drukke ouders of in de opvang, maar ze bieden kinderen niet wat ze écht nodig hebben: echte interactie, beweging en spel.
Wat Lubach in zijn item laat zien, is dat de overdaad aan prikkels het brein van peuters daadwerkelijk verandert. Onderzoek toont aan dat voortdurende blootstelling aan dergelijke snelle en drukke beelden kan leiden tot problemen met concentratie, aandacht en zelfs emotionele regulatie. Dit soort tv-kijken zorgt ervoor dat kinderen verslaafd raken aan schermen, omdat ze steeds weer dat gevoel van opwinding zoeken.
Helemaal geen tv
Als directeur van een gastouderbureau pleit ik al jaren dat kinderen in de kinderopvang, vooral de allerkleinsten, helemaal geen tv zouden moeten kijken. In de gastouderopvang hebben wij de verantwoordelijkheid om een gezonde omgeving te creëren waarin kinderen kunnen groeien en leren. Het is ontzettend belangrijk dat kinderen de kans krijgen om vrij te spelen, te leren en zich te ontwikkelen zonder de afleiding van beeldschermen. Wij geloven dat dit de beste manier is om hen een sterke basis te geven voor hun verdere ontwikkeling.
Als directeur van een gastouderbureau pleit ik al jaren dat kinderen in de kinderopvang, vooral de allerkleinsten, helemaal geen tv zouden moeten kijken
Het is belangrijk dat wij als professionals de negatieve effecten van schermgebruik erkennen en ons inzetten voor alternatieven. Niet alle gastouders zijn zich bewust van de impact die peuter-tv kan hebben. Het is onze taak om hen te informeren en aan te moedigen om actief te kiezen voor schermloze activiteiten.
Doelbewust ontworpen om verslavend te werken
Wat Lubach in zijn item laat zien, is precies waar ik al langer voor waarschuw: peuter-tv is meer dan alleen vermaak. Het is doelbewust ontworpen om verslavend te werken, en dat is gevaarlijk, zeker voor onze allerkleinsten. Ik vind het dan ook goed dat hij hier aandacht aan besteedt, zodat ouders en pedagogisch professionals bewuster worden van de keuzes die zij maken rondom schermgebruik.
Kies bewust voor een schermloze omgeving
Mijn advies? Kies bewust voor een schermloze omgeving
Mijn advies? Kies bewust voor een schermloze omgeving. Tv kijkt misschien makkelijk weg, maar uiteindelijk leren kinderen niks van passief voor een scherm zitten. Ze leren door te doen. Kinderen horen te spelen, te bewegen en lekker buiten te zijn. (Buiten) spelen is niet alleen goed voor hun fysieke gezondheid, maar ook voor hun mentale ontwikkeling. Het helpt kinderen om hun creativiteit te ontwikkelen, problemen op te lossen en sociale vaardigheden op te bouwen. Het stelt hen in staat om de wereld te ontdekken, te rennen, te springen, en in contact te komen met andere kinderen. Dat kan een tv-scherm nooit bieden.
Laten we kinderen daarom de ruimte geven om dat te doen wat ze het beste kunnen: spelen! En dat dan zonder de afleiding van peuter-tv.
Reacties worden eerst goedgekeurd door de redactie.